En dat is de manier waarop Koekie kruimelt

Nu Janneke en Arthur liggen te slapen, mag ik eindelijk vertellen over MIJN reis. Als bewijs heb ik enkele foto’s toegevoegd. Ik tik dit bericht stiekem op de computer in een hotelkamer in Leshan.

Oh ja, voor diegene die mij nog niet kent: ik ben Koekie en was Arthur’s reisgenoot tijdens zijn negen maanden reis door Zuid-Amerika.

Ik heb gedurende de treinreis (de Trans-Mongolië-Express) vaak lange tijd in de rugtas van Arthur gezeten. Maar gelukkig mocht ik er ook weleens uit, zoals de foto’s laten zien. Het is tot nu toe al een hele reis geweest door Rusland, Mongolië en China.

Ik ben zowel op de foto geweest op het Rode Plein in Moskou als op het Tiananmen Plein in Beijing. Daarnaast was ik bij het Baikalmeer in Rusland, bij de zandduinen in Mongolië (ik ben daar zelfs gefotografeerd door de chauffeur Chimdee) en op de Chinese Muur in China. Ook ben ik in Mongolië op een Ovoo gaan liggen, lekker zacht met die blauwe sjaals.

Blij was ik met de naam die Jenny (de gids in Mongolië) mij gaf: Cyxee (spreek uit als: Soechè). Mijn Mongoolse naam is een duidelijke blijk van waardering, het betekent namelijk ‘Big Knife’. Het lijkt wel een oude naam van de Indianen. Minder was dat ze ook een ketting met vilten bolletjes voor mij hebben gemaakt. Die heb ik gisteren maar mooi in het postpakketje naar Nederland gestopt. Nu ben ik weer een echte vent.

Ik zit nu in Leshan en mag al bijna mee naar Tibet. Daar ben ik zeer benieuwd naar.

Kruimelige groetjes,
Koekie


P.S. De blog van Arthur & Janneke over China (Beijing, de Chinese Muur, Leshan en Chengdu) laat nog even op zich wachten :-). Daarvoor moeten jullie dus nog wat geduld opbrengen. Hopelijk vonden jullie mijn korte verhaaltje beter dan die lange lappen tekst van mijn reisgenoten :-P.